De Tour of Oman (14/02 – 19/02) is inmiddels een vaste waarde op de wielerkalender en kent ook dit jaar een goede bezetting. De verdeling WorldTour / ProContinental is precies fifty-fifty: negen teams uit beide divisies Elk team mag acht renners opstellen. Dat betekent dat er 144 renners van start gaan in deze achtste editie van de Tour of Oman
De complete startlijst vind je hier
De organisatie tweet met de handle @TourofOman
En natuurlijk zijn wij ook op Twitter te vinden @biciklejo
HET PARCOURS
Voor de wielervolger zal het parcours van de komende editie weinig verrassend zijn. Ook dit jaar krijgen de renners namelijk een traditioneel Omaans recept bestaande uit: sprints, heuvels en één serieuze berg voorgeschoteld. Dit alles verdeeld over 6 etappes. Kansen voor aanvallers zijn niet uitgesloten.
ETAPPE 1: Al sawadi beach- Naseem Park
Op Valentijnsdag zal vooral het hart van de sprinters een sprongetje maken. De vorige keren dat deze rit op het programma stond eindige deze namelijk in een massasprint. In 2014 wist André Greipel hier als eerste zijn wiel over de streep te drukken en vorig jaar hield Alexander Kristoff mannen als Moreno Hofland en Roy Jans van de overwinning. De Noor is wat ons betreft ook dit jaar weer een van de topfavorieten.
Er zal echter nog wel voor moeten worden gereden. Na een kilometer of twintig beginnen de renners namelijk aan the climb of Al Rustaq. deze brengt het peloton op geleidelijke wijze tot 459 hoogtemeters. Daarna is het zo’n 90 kilometer afdalen tot vlak voor het slot van de koers. Dit moet voor de meeste renners toch genoeg zijn om op tijd terug te keren in het peloton, zodat ze zich in de rechttoe-rechtaan sprint kunnen mengen.
The Usual Suspects: Kristoff, Drucker, Enger, Mareczko, Jans en Boonen
Let ook op: Lampaert en Dehaes
ETAPPE 2: Nakhal – Al Bustan
Na het vermoedelijke sprintersbal van de eerste etappe is het al meteen voorbij met de pret voor de pure sprinters. Een situatie die nog tot de laatste etappe zal voortduren. Het parcours is heuvelachtig en nodigt uit tot ontsnappen. Onze inschatting is dat de klassementsmannen, zo fris en gretig als ze nog zullen zijn in dit stadium van de ronde hun teams gaan laten werken voor een kans op de etappezege én het binnenhalen van bonificatieseconden.
Waarschijnlijk zullen we deze rit al gaan zien wie er naar Oman is afgereisd met een serieus plan om het algemeen klassement naar zijn hand te zetten én wie er in februari nog aan het inrijden is.
The Usual Suspects:
Wij zien mogelijkheden voor puncheurs als Van Avermaet, Haas en Ponzi
Snelle klimmers als: Hermans, Costa, Jungels en Fuglsang
Semi-sprinters met goede benen als: Colbrelli, Belletti en Pardini.
Let ook op: Oliver Naesen
ETAPPE 3: Sultan Qaboos University – Quriyat
Voor de etappe geldt eigenlijk hetzelfde als voor de vorige etappe; een grotendeels – zij het iets minder dan etappe 2 – golvend parcours met een finale waarin waarschijnlijk de puncheurs en explosieve klimmers elkaar het leven zuur zullen maken. Tenzij de ontsnapping…? Nou ja, je begrijpt het wel.
Het parcours van de dag is iets platter dan dag 2. Er zijn op een puntig klimmetje na, op circa 35 kilometer, geen obstakels van betekenis.
In de slotklim naar Quriyat overbruggen de renners circa 200 hoogtemeters over een afstand van 3 kilometer. Dit klinkt niet verschrikkelijk spectaculair, maar vorig jaar konden de klassementsmannen in het peloton zich niet beheersen en werd er hard gekoerst in de laatste kilometers. Uiteindelijk won Edvald Boasson Hagen de rit voor Nibali, Van Avermaet en Pozzovivo.
Wij gaan dan ook voor dit jaar uit van een scenario waarbij de vlucht van de dag strandt met Quriyat in zicht en renners met een punch strijden om de dagzege.
The Usual Suspects: Van Avermaet, Haas, Fuglsang, Costa en Hermans
Let ook op: Guillaume Martin
ETAPPE 4: Yiti (Al Sifah) – Ministry of Tourism
Qua parcours is dag vier een vaste waarde in het palet van de organisatoren. De etappe naar het ‘Ministry of Tourism’ heeft niet ieder jaar dezelfde lengte, maar de traditionele korte beklimming van Bousher Al Amerat in drievoud zou ook deze editie voor enige actie kunnen zorgen.
Mits de kandidaat over een venijnige punch, snelle afdaling en goede tijdrit beschikt, lijkt de laatste beklimming ons een mooie basis voor een succesvolle late aanval.
The Usual Suspects: Haas, Van Avermaet, Pardini, Colbrelli, Jungels en Fuglsang
Let ook op: Lutsenko
ETAPPE 5 Sama’il – Jabal Al Akhdhar (Green Mountain)
Over deze etappe kunnen we kort zijn: Vandaag wordt het algemeen klassement definitief beslist. Wie deze Ronde van Oman wil winnen, is hier goed en heeft in de overige etappes hopelijk geen steekjes laten vallen. Het parcours is licht glooiend en niet erg spannend, tot bij kilometer 141 de voet van de ‘Green Mountain’ wordt bereikt. Wat volgt is een beklimming van circa 11 kilometer naar 1235 hoogtemeters.
Deze finish bergop maakt al jaren onderdeel uit van de Ronde van Oman en wordt steevast gewonnen door rasklimmers, zoals bijvoorbeeld: Nibali, Froome, Purito én, natuurlijk in 2011, Robert Gesink.
Wellicht dat een verdwaalde puncheur met érg goede benen nog de top 10 binnen weet te glippen, maar voor de rest is het ons wel duidelijk.
The Usual Suspects: Bardet, Aru, Costa, Kudus, Jungels en Hermans
Let ook op: John Ander Rodriguez
ETAPPE 6 The Wave Muscat – Matrah Corniche
Je zou kunnen zeggen dat er traditiegetrouw wordt afgesloten met de etappe naar Matrah Corniche. Deze staat dan ook al de nodige edities van de Ronde van Oman als slotetappe in het programmaboekje.
De tweede helft van de etappe kent twee korte klimmetjes en een sprint is niet gegarandeerd, want af en toe glipt er een aanvaller tussendoor (Brändle 2015), maar de kans is groot dat hier wordt gesprint. Als alle sprinters het zand en de klimmen goed hebben verteerd mogen we ervan uitgaan dat alle verwachte namen van de eerste etappe (Kristoff, Enger, Modolo) ook in deze slotrit weer acte de présènce zullen geven. Daarom grijpen we de kans om een aantal outsiders te bespreken.
Wat dacht u van Max Walscheid. De jonge Duitser heeft een meer dan redelijke sprinttrein tot zijn beschikking. Ook Adam Blythe is interessant om in het oog te houden. De Brit liet met een aantal top tien plaatsen in Dubai zien zich thuis te voelen in de woestijn.
Iemand waarvan we zeker weten dat hij aan pieken is richting het klassieke voorjaar is Tom Boonen. Hij heeft een periode de sprints aan zich voorbij laten gaan, maar in San Juan heeft hij laten zien het sprinten nog niet verleerd te zijn. Mocht Tommeke niet gaan sprinten is het interessant om te kijken of Yves Lampaert, na enkele mooie ereplaatsen in Valencia eerder deze maand, hier ook met de toppers mee kan doen.
Onze tip voor de slotetappe is Roy Jans van Wanty. Deze sprinter heeft reeds bewezen met de besten mee te kunnen komen. In dit deelnemersveld zou hij zomaar eens de hoogste plaats van het podium in kunnen nemen.
Een bijzondere vermelding krijgt nog Stefan Küng. Het lijkt alsof de jonge Zwitser altijd nog wel een konijn paraat heeft in zijn hoge hoed en zal deze etappe vast ook nog wel iets willen proberen .
VOORSPELLING ALGEMEEN KLASSEMENT:
1 BARDET
2 JUNGELS
3 HERMANS
Bardet komt naar eigen zeggen uitermate goed voorbereid aan de start en heeft met Mathias Frank een zeer waardevolle meesterknecht aan zijn zijde. Jungels vindt in Oman een parcours dat op zijn lijf geschreven is (al had hij er vast graag nog een tijdrit in gezien). Ben Hermans heeft in de ronde van Valencia laten zien dat hij al prima in vorm is en ook op de langere klimmen zijn mannetje staat.
Iemand die kans maakt op de eerloze titel best of the rest is Merhawi Kudus. De jonge Eritreeër reed eerder deze maand al naar een tweede plaats in de koninginnenrit van de Ronde van Valencia.